Averroes, Compendium of the Parva Naturalia, known as Versio Parisina, transl. Anonymous. section: 41
1 moventur animalia; similiter eciam de saporibus et odoribus, licet bruta VIEW AND COMPARE
2 animalia propter corporeitatem ipsorum magis communicent in hoc, in VIEW AND COMPARE
3 quo tamen precellit comprehensio hominis. Homo enim per olfactum VIEW AND COMPARE
4 distinguit inter genera saporum et cognoscit quis sapor conveniens et quis VIEW AND COMPARE
5 inconveniens, et curatur ab aliquibus infirmitatibus capitis, eo quod VIEW AND COMPARE
6 cerebrum frigidum est et humidum. Olfactibile autem pro maiori parte VIEW AND COMPARE
7 est calidum et siccum. De comprehensione vero que fit per tactum, VIEW AND COMPARE
8 manifestum est quod cercior est in homine propter equalitatem sue VIEW AND COMPARE
9 complexionis; unde inter omnia instrumenta tactus manus hominis VIEW AND COMPARE
10 optime tangit. In ea quoque comprehensione que fit per auditum mani- VIEW AND COMPARE
11 festa est differencia inter hominem et animalia, eo quod auditus in VIEW AND COMPARE
12 homine est via ad disciplinam. Disciplina enim fit per loquelam, que VIEW AND COMPARE
13 non comprehenditur nisi per auditum, quamvis intelligere quid verba VIEW AND COMPARE
14 significent sit proprium intellectus. Amplius autem predicti sensus in VIEW AND COMPARE

SC Parva Nat. (Lat.) – Vers. Parisina

Averroes, Compendium of the Parva Naturalia, known as Versio Parisina, transl. Anonymous.

Averroes, Compendium of the Parva Naturalia, known as Versio Parisina, transl. Anonymous. Digital copy of Averrois Cordubensis Compendia librorum Aristotelis qui Parva naturalia vocantur (Corpus Commentariorum Averrois in Aristotelem. Versio latina 7), edd. Aemilia Ledyard Shields, Harry Blumberg, Cambridge (Mass.): Mediaeval Academy of America, 1949. Cologne: Digital Averroes Research Environment (DARE), 2011. URI: dare.uni-koeln.de/app/fulltexts/FT12 .

Content
De sensu et sensato Page: 3
De memoria et reminiscentia Page: 47
De sompno et vigilia Page: 75
De causis longitudinis et brevitatis vite Page: 129